Edebiyatçılar ile futbol ortasındaki ilgi yeni değil. Camus ve Nabokov delikanlılıklarında kaleciydiler. O denli ki Camus insan ahlakına ait bildiği her şeyi futboldan öğrendiğini söyler. Marías da futbola düşkünlüğünü asla inkâr etmeyen edebiyatçılardan.
Hem de çocukken sol açık oynayan bir topçu. Futbol, çocuk Javier’in gözünde, kahramanların ve makus adamların geçit merasimi, hayatın temel kıymetlerini öğrenmesine yardım eden bir destandır.
Yetişkin Javier’in gözünde ise bir mizaç, kişilik, fedakârlık ve dayanışma gösterisidir; his, hatıra ve nostalji, bilhassa de nostalji gösterisi.
Sayfa: 160
Kitaptan
“Hafızası olanların bildiği üzere, solcular ve cumhuriyetçiler, yani İç Savaş’ın kaybedenleri, ‘Real’ sıfatının kuşkusuz çelişkisine karşın Madrid’i Atlético’ya tercih ediyorlardı. Real Madrid kuşatılmış ve bombalanmış kentin ismini taşıyordu, Atlético Aviación ise Atléti’nin başlangıçtaki ismi buydu Francocu pilotların, tam da zalimce başşehri bombalamaya kendini adayanların ekibiydi. Oyuncularımız ortasında az ‘kızılcık’ olmadı, Del Bosque, kaleci Miguel Ángel… Breitner … ve yalnızca ellili ve altmışlı yılların Avrupa zaferleri, diktatörlük rejiminin tüm fırsatçılığıyla kadroya yanaşmasına neden oldu, kadronun rejime değil.”